Uwiąd, czyli werticylioza drzew i krzewów owocowych

W naszych warunkach ta choroba grzybowa poraża najczęściej truskawki, rzadziej drzewa i krzewy owocowe. Jest ściśle związana z warunkami siedliska. Występuje lokalnie, przede wszystkim na glebach zbyt wilgotnych. Na skutek zatkania tkanek przewodzących wodę i składniki pokarmowe oraz działania substancji trujących wydzielanych przez grzyb liście więdną raptownie. Na korzeniach porażonych roślin, stopniowo obumierających i czerniejących, pojawia się w bardzo wilgotnej glebie biały, gęsty nalot. Silnie opanowane rośliny giną. Przetrwalniki grzyba zachowują w glebie żywotność ponad…

Read More

Srebrzystość liści

Ta choroba grzybowa występuje na różnych gatunkach drzew i krzewów owocowych, głównie jednak na śliwach i jabłoniach. Poraża przede wszystkim drzewa osłabione, zwłaszcza uszkodzone przez mróz. Jej najbardziej charakterystycznym objawem jest oło- wianoszara lub srebrzysta barwa liści chorych drzew. Zmiana barwy może wystąpić na jednej lub kilku gałęziach, niekiedy w całej koronie drzewa. Konary i gałęzie porażonych drzew mogą nagle zamierać, a w przypadku dużego nasilenia choroby mogą zamierać całe drzewa. W miejscu zakażenia występują:…

Read More

Trzep szparagówka

Muchówka, długości 6-8 mm, barwy ciemnoszarej, ma na skrzydłach ciemnobrązową, zygzakowatą przepaskę. Beznoga larwa, długości 10 mm, jest żółtawobiała, błyszcząca. Zimują poczwarki w bobówkach w podziemnych częściach pędów, rzadziej w glebie. W kwietniu pojawiają się muchówki, które składają jaja na pędach tuż pod ich wierzchołkiem. Larwy, wylęgające się zwykle w maju, wygryzają w pędach chodniki od góry aż do nasady korzeni. W jednym pędzie żeruje kilka, a nawet kilkanaście larw. Opanowane pędy przybierają kształt zakrzywionej…

Read More

Poskrzypka dwunastokropkowa

Chrząszcz, długości 5—6 mm, ma barwę żółtaworudą, a na każdej pokrywie po 6 czarnych plamek. Larwa, długości 8 mm, pomarań- czowożółta, gruba, walcowata, z trzema parami nóg, jest pokryta odchodami, które chronią ją przed drapieżnikami. Zimują chrząszcze w różnych kryjówkach, w resztkach pędów szparaga, w szczelinach kory, w ściółce. Wiosną przenoszą się na plantacje szparaga i żywią się łistkami. Samice składają jaja na roślinie, przyklejając je poziomo do podstawy młodych listków i łodyg. Larwy zjadają…

Read More

Rdza szparaga

Pierwsze objawy porażenia przez grzyb można zaobserwować wczesną wiosną. Na wyrastających młodych pędach szparagów pojawiają się najpierw żółtawe, później pomarańczowożółte plamy. Po 2—3 tygodniach na wszystkich nadziemnych częściach rośliny widoczne są rdzawobrunatne, brodawkowate skupienia zarodników letnich. Pod koniec lata w miejscach tych tworzą się pod skórką brunatnoczarne skupienia zarodników zimowych, a podczas ich dojrzewania skórka rozrywa się podłużnie. Silnie porażone rośliny rosną słabo i kończą przedwcześnie okres wegetacji, co wpływa ujemnie na plon wypustek w…

Read More

Liściolubka selerowa

Jest to muchówka długości 5—7 mm, barwy żółtoczarnej, z charakterystycznym wzorem na skrzydłach, podobna do nasionnicy trześniówki i trzepa szparagówki. Larwy, długości 7—9 mm, są wrzecionowate, białe, z przeświecającym zielonym pokarmem. Zimują poczwarki w bobówkach w wierzchniej warstwie gleby. Wiosną wylatują muchówki, które składają jaja pod skórkę liści selera, pietruszki, pasternaku, lubczyku, anyżu i arcydzięgla. Wylęgłe w maju larwy wyjadają w miękiszu liści placowate miny, najpierw białawe, a następnie brunatne. Dojrzałe larwy opuszczają miny i…

Read More

Mszyca gruszowo-selerowa

Mszyce, długości 2,5—2,8 mm, mają barwę czekoladowobrązową. Zimują jaja na pędach gruszy. Wiosną wylęgają się larwy żerujące na rozwijających się liściach, które zwykle skręcają się silnie. W okresie wiosennym na gruszy rozwija się od 2 do 4 pokoleń. W ostatnim pokoleniu pojawiają się mszyce uskrzydlone, które przenoszą się na seler i pasternak. Mszyce żerują na szyjce korzeniowej oraz w pochwach liściowych tych roślin. W lecie może rozwinąć się kilka pokoleń mszyc bezskrzydłych. W razie masowego…

Read More

Septorioza selera

Chorobę tę powodują dwa gatunki grzybów, w związku z czym jej objawy są nieco zróżnicowane. Pierwsze objawy porażenia mogą wystąpić już na liścieniach i najmłodszych liściach selera. W jednym wypadku są to małe (średnicy 1—3 mm), nekrotyczne, dość wyraźne plamy na liściach, otoczone chlorotyczną obwódką, w drugim — nekrotyczne plamy mają średnicę 3—10 mm, brzegi ciemnobrunatne, a chlorotyczna obwódka wokół plam nie występuje. W miarę wzrostu rośliny plamy na liściach są coraz liczniejsze. Porażeniu ulegają…

Read More

Drążnica pomidorówka

Szkodnik ten występuje częściej w północnych rejonach Polski. Jest to motyl o rozpiętości skrzydeł 40 mm. Skrzydła przednie są brunatne, złotawożółte pośrodku i na zewnątrz, skrzydła tylne — żółtawoszare. Gąsienica, długości 40—50 mm, ma ciało czerwono- brunatne, z trzema jaśniejszymi, przerywanymi smugami wzdłuż grzbietu, całe pokryte czarnymi brodawkami. Motyle latają o zmierzchu i nocą, od sierpnia do połowy października. Samice składają jaja na częściach przyziemnych różnych roślin uprawnych i dziko rosnących. Wiosną wylęgłe gąsienice wgryzają…

Read More

Paciepnica ziemniaczana

Szkodnik występuje częściej w południowo-zachodniej części kraju. Jest to motyl o rozpiętości skrzydeł 25—35 mm; przednie skrzydła są czerwonawofioletowe, z brunatnymi, poprzecznymi liniami oraz wyraźną, nerkowatą plamką otoczoną ciemnobrązową obwódką, tylne skrzydła — żółtawoszare. Gąsienica, długości 25—30 mm, jest czerwonożółtawa, z rudawobrunatną i czerwonawą linią wzdłuż grzbietu. Zimują jaja na dolnych częściach chwastów, chmielu i rabarbaru. Wiosną wylęgają się gąsienice, które wyjadają rdzeń łodyg pomidora, ziemniaka, chmielu i rabarbaru, a także wielu chwastów (gorczyca polna,…

Read More
1 10 11 12 13 14 30