Inne tematy

Poraża liście tytoniu we wszystkich fazach rozwoju, zarówno w inspektach, jak i na polu. Silne porażenie siewek tytoniu w inspektach może doprowadzić do ich zamierania. Okresy chłodnej i wilgotnej pogody sprzyjają silniejszemu występowaniu choroby. Na liściach tytoniu pojawiają się najpierw chlorotyczne plamy średnicy 0,5—1 cm, z brunatnym środkiem. Plamy powiększają się stopniowo i otoczone są dość szerokim, przeświecającym brzegiem. Objawy porażenia pojawiają się początkowo na liściach dolnych, a później stopniowo na liściach coraz wyżej położonych….

Ta choroba grzybowa poraża tytoń zarówno w inspektach, gdzie szkody są zawsze największe, jak i na plantacjach. Porażone korzenie brunatnieją i gniją, wskutek czego rośliny są zahamowane we wzroście, żółkną, a często stopniowo zamierają. Im silniejsze jest porażenie korzeni, tym słabszy jest wzrost roślin i bardziej opóźnia się kwitnienie. Czarna zgnilizna korzeni tytoniu obniża znacznie plon liści (nawet o 50—70%) oraz pogarsza jakość surowca. Zapobieganie i zwalczanie. Największe znaczenie ma uzyskanie zdrowej rozsady. W tym…

Jest to jedna z najgroźniejszych chorób grzybowych tytoniu. Poraża tytoń we wszystkich fazach rozwoju: rozsadę w inspekcie oraz rośliny na plantacji. Na liściach młodych roślin pojawiają się początkowo dość liczne, żółte, rozmyte plamy, które obejmują szybko całą blaszkę liściową, W warunkach wysokiej wilgotności na dolnej stronie porażonych liści pojawia się niebieskoszary, delikatny nalot. Choroba szybko opanowuje wszystkie rośliny w oknie inspektowym. Więdną one, ich liście przylegają do powierzchni ziemi i gniją. Na starszych roślinach porażeniu…

Ta choroba grzybowa uchodżi w naszych warunkach za jedną z groźniejszych dla słonecznika. Na porażonych częściach roślin powstają brunatne plamy. Na łodygach mają one kształt podłużny i przechodzą w żółte smugi. Plamy pokrywają się szarym, puszystym nalotem. Jeżeli zakażeniu ulegną siewki lub młode rośliny, następuje szybki rozkład u gnicie tkanek łodygi. Silnie porażone siewki szybko giną. Przy silnym porażeniu łodygi część rośliny powyżej miejsca zakażenia więdnie i załamuje się. Szczególnie niebezpieczne jest porażenie dojrzewających owocostanów…

Ta choroba grzybowa występuje na słoneczniku we wszystkich fazach jego rozwoju. Część podliścieniowa siewek ulega zgniliźnie, co prowadzi do ich zamarcia. U roślin nieco starszych dolna część łodyg i korzenie brunatnieją i pokrywają się watowatym nalotem zawierającym czarne grudki — sklerocja grzyba. Rośliny więdną i zasychają. Często na roślinach starszych obserwuje się porażenie środkowej części łodygi. Porażone tkanki brunatnieją, a łodygi łamią się i pękają. W fazie dojrzewania słonecznika występuje najbardziej rozpowszechniona i szkodliwa postać…

Szkodnik ten, opisany w podrozdziale „Szkodniki buraka”, występuje powszechnie na maku. Zapobieganie i zwalczanie. W momencie nalotu owadów uskrzydlonych na mak stosuje się opryskiwanie jednym z następujących preparatów: Anthio (0,6—1,2 l/ha), Bi 58 EC (0,8—1 l/ha), Fekama dichlorvos 50 (0,6 lha), Ekatin 25 (0,6 l/ha), Metation E-50 (1 l/ha), Metasystox (i) forte (0,3 l/ha), Nexion EC 40 (0,6 l/ha), Owadofos płynny 50 (1 l/ha), Pirimor 50 DP (0,25—0,5 kg/ha), Sadofos płynny 30 (1,8 l/ha), Tinox…

Chrząszcz, długości około 4 mm, z długim ryjkiem, czarny, pokryty szarymi łuskami. Można go odróżnić od innych ryjkowców po prostokątnej, białej plamce u nasady pokryw. Beznogie larwy barwy białej mają brązową głowę. Chrząszcze zimują w glebie. Przelatują na mak w okresie jego kwitnienia i odżywiają się tkanką liści i łodygi. Samice składają jaja do wnętrza młodych makówek. Składanie jaj może się odbywać tylko w temperaturze 20—25°C. Larwy żerują na nasionach, a po zakończeniu rozwoju wygryzają…

Owad dorosły jest błonkówką długości 3—3,5 hm, o czarnym tułowiu i brunatnym odwłoku. Larwa, długości 3—4 mm, ma barwę żółtobiałą. Dorosłe owady pojawiają się w końcu czerwca i w lipcu. Samice składają jaja do tkanek łodygi. Miejsca nakłuć są widoczne w postaci brunatnofioletowych plamek. Wylęgłe larwy wgryzają się do rdzenia łodygi, gdzie drążą chodniki długości 3—4 cm. Chodniki są widoczne na zewnątrz jako wydłużone plamki lub kreski żółte, brunatne lub fioletowe. Wskutek odcięcia dopływu wody…

Jest to chrząszcz z długim ryjkiem, podobny do chowaczy występujących na rzepakach, długości około 3,5 mm, barwy czarnej, z dwiema jasnymi plamkami u nasady i na końcu szarobrunatnych pokryw. Larwy są beznogie, jasnożółte, z ciemną głową. Chrząszcze zjadają młodą tkankę liści i łodyg. Groźniejsze są jednak larwy, które wygryzają głębokie rany w głównym korzeniu maku. Jedna larwa może zniszczyć młodą roślinę. Zahamowanie wzrostu roślin starszych mogą spowodować 3 larwy, a 5 larw powoduje już więdnięcie…

Jest to jedna z najgroźniejszych chorób grzybowych maku. W latach wilgotnych i umiarkowanie ciepłych może wystąpić w postaci ostrej epidemii, obniżając plon o 50—100%. Siewki zakażone w fazie liścieni często giną. Siewki, które wyrosły z porażonych nasion, mają opanowany przez chorobę wierzchołek wzrostu, a wyrastające liście ulegają stopniowemu porażeniu, żółkną i obumierają. Niektóre siewki rozwijają się początkowo normalnie, później jednak rośliny są wypłonione, mają pędy zniekształcone i pokryte na całej długości szarym, wojłokowatym nalotem. Liście…