Pawężniczek makowy

Owad dorosły jest błonkówką długości 3—3,5 hm, o czarnym tułowiu i brunatnym odwłoku. Larwa, długości 3—4 mm, ma barwę żółtobiałą. Dorosłe owady pojawiają się w końcu czerwca i w lipcu. Samice składają jaja do tkanek łodygi. Miejsca nakłuć są widoczne w postaci brunatnofioletowych plamek. Wylęgłe larwy wgryzają się do rdzenia łodygi, gdzie drążą chodniki długości 3—4 cm. Chodniki są widoczne na zewnątrz jako wydłużone plamki lub kreski żółte, brunatne lub fioletowe. Wskutek odcięcia dopływu wody makówki żółkną, mają zbrunatniałe przedwcześnie nasiona i zasychają. Zimują poczwarki w rozetkach łodyg. Pawężniczek od niedawna występuje na maku, toteż jego biologia nie jest dokładnie poznana, a badania naukowe w tym kierunku trwają. Zapobieganie i zwalczanie. Zabiegi chemiczne nie są zalecane. Należy przede wszystkim zniszczyć resztki roślin po zbiorze maku oraz wykonać głęboką orkę przedzimową.