Miodówka plamista

Dorosły owad, długości 3—4 mm, jest bardzo zmiennej barwy: pokolenia letnie są jasno-brązowo-zielone, pokolenia zimujące — czerwonawe z ciemnymi plamami na tułowiu. Larwy są silnie spłaszczone, początkowo jasnozielone, później zielonobrązowe. Zimują samice pod korą lub w innej kryjówce. Wczesną wiosną, po krótkim okresie żerowania, składają jaja na krótkopędach i pąkach gruszy. W ciągu roku rozwija się 3—5 pokoleń. Samice pokoleń letnich składają jaja na liściach. Owady dorosłe i larwy wysysają soki z młodych pędów i liści. Pąki zasychają i opadają, liście odbarwiają się, brunatnieją i zasychają. Silnie opanowane młode pędy zniekształcają się i zamierają. Ponadto na wydzielanej cieczy rozwijają się grzyby, pokrywając owoce i liście czarnym nalotem. Obok miodówki plamistej mogą występować dwa inne gatunki: miodówka czerwona i miodówka żółta, Miodówka czerwona jest groźniejsza dla szkółek, gdyż powoduje zniekształcenia pędu głównego drzewek. Zwalczanie. Sady silniej opanowane przez szkodnika opryskiwać przed kwitnieniem lub po przekwitnieniu jednym z następujących preparatów: Basudin 25 EC (1,5—2,25 l/ha), Owadofos płynny 50 (2,25 l/ha), Winylolos płynny 50 (1,5 l/ha) lub Nogos 50 EC (1,5 l/ha). Po kwitnieniu można również stosować Bi 58 EC, Ekatin, Tinox (wszystkie w dawce 1,5 l/ha), Anthio (3 l/ha), Metasystox i forte (0,75 l/ha), Gardona 24 EC (4,5 l/ha), Ambusz 25 EC (0,3 l/ha), Decis 2,5 (0,75 l/ha) lub Cymbusz 10 EC (0,4 l/ha), Sherpa 25 EC’ (0,15 l/ha), Sumicidin 20 EC (0,4 l/ha).