Month: październik 2017

Jest to choroba grzybowa porażająca owoce w sadzie. Plamy gnilne pojawiają się na owocach we wszystkich fazach ich rozwoju, najczęściej wokół skaleczeń i miejsc uszkodzonych przez owady lub wokół resztek kielicha. Plamy są pojedyncze, początkowo brunatne, następnie ciemnobrunatne. Pod skórką gnijącego owocu tworzą się koncentrycznie ułożone, drobne czarne brodaweczki. Gnijące owoce zasychają i ulegają mumifikacji.

Rozwój gorzkiej zgnilizny rozpoczyna się również w sadzie, w tym okresie jednak porażone przez grzyb owoce (głównie jabłka) mogą nie wykazywać żadnych objawów chorobowych. Typowe oznaki występują dopiero w przechowalni. Początkowo są to okrągłe, brunatne plamki, na brzegach jaśniejsze. Z czasem plamki stają się liczne i zlewają się w duże skupienia. Pod pokrywającą je skórką tworzą się rozmieszczone nieregularnie wypukłości różowawe lub kremowoszare. Porażone owoce gniją, a ich skórka brunatnieje i ulega pomarszczeniu. Miąższ sąsiadujący…

Choroba ta również zakaża owoce w sadzie, ale rozprzestrzenia się dalej w przechowalni. Na owocach powstają brunatne, szybko powiększające się plamy, a na ich powierzchni białawoszare, pylące brodaweczki, ułożone współśrodkowo. Miąższ brunatnieje, całe owoce ulegają zgniliźnie, później zasychają i przekształcają się w mumie. W niskiej temperaturze owoce nie gniją, lecz stają się zupełnie czarne, błyszczące.

Owoce zakażone przez grzyb w sadzie na krótko przed zbiorem, z małymi plamkami łub nawet bez widocznych objawów chorobowych, pokrywają się w przechowalni po pewnym czasie drobnymi, nieco wgłębionymi, matowoczarnymi plamkami. Plamki te nieznacznie się powiększają, a niekiedy zlewają razem. Jest to tzw. parch późny albo przechowalniczy. Porażone owoce nadmiernie parują tracąc dużo wody i szybko więdną w czasie przechowywania. Poza tym skórka owoców w miejscu plam pęka, co ułatwia zakażenie przez grzyby powodujące gnicie…

Na powierzchni cebul tworzy się zielonkawy nalot, a cebule ulegają suchej zgniliźnie. Grzyb poraża głównie cebule uszkodzone mechanicznie lub przez szkodniki, nadmarznięte lub porażone przez inne choroby, np. przez szarą pleśń. Zapobieganie chorobom cebuli podczas przechowywania. Cebuli przeznaczonej do przechowywania nie wolno nadmiernie nawozić azotem, gdyż łatwiej podlega chorobom przechowalniczym. Cebule należy zebrać po całkowitym dojrzeniu i przed złożeniem do przechowalni dobrze je dosuszyć: w warunkach naturalnych w ciągu około 2 tygodni lub w suszarni…

Choroba jest wywoływana przez bakterie. Podczas przechowywania łuski zewnętrzne porażonych cebul tracą połysk, marszczą się i zasychają, na łuskach wewnętrznych tworzą się lekko zagłębione, żółtawe lub różowawe plamy. Przy silnym porażeniu cebule miękną i zamieniają się w śluzowatą, cuchnącą masę. Mokra zgnilizna cebuli rozprzestrzenia się w przechowalni bardzo szybko przy stykaniu się chorych cebul ze zdrowymi.

Ta choroba grzybowa poraża rośliny w polu, a w przechowalniach jej objawy występują początkowo na szyjce cebuli. W miejscu tym łuski miękną i wyglądają jak ugotowane. Następnie porażone tkanki brunatnieją i gniją. Na gnijących częściach cebuli rozwija się gęsty, puszysty, szary nalot. Ponadto na powierzchni gnijących tkanek lub między łuskami pojawiają się drobne czarne, twarde grudki — przetrwalniki grzyba. Zgnilizna stopniowo obejmuje całą cebulę, a jej wnętrze staje się maziste. Choroba występuje w dużym nasileniu…

Jest to choroba grzybowa porażająca marchew już w polu i rozprzestrzeniająca się szybko w kopcach lub przechowalniach. Na korzeniach marchwi, przeważnie przy szyjce, powstają wgłębione plamy gnilne pokryte początkowo ciemnoszarym, następnie czarnym nalotem. Tkanka w obrębie plam gnije, a gnicie postępuje w głąb korzenia, najczęściej środkiem, w którym mogą tworzyć się jamy pokryte oliwkowozielonym nalotem. Zapobieganie chorobom warzyw korzeniowych podczas przechowywania. Zbiór warzyw korzeniowych przeznaczonych do przechowania należy przeprowadzić w miarę możliwości podczas suchej pogody…

Jest to choroba bakteryjna, powodująca dość często duże szkody. Na końcach korzeni marchwi i innych warzyw korzeniowych powstają brunatne plamy, a tkanka w ich obrębie mięknie i gnije. Zgnilizna obejmuje stopniowo cały korzeń, który zmienia się w śluzowatą masę o nieprzyjemnym zapachu. Marchew ulega zakażeniu w polu, a następnie choroba rozprzestrzenia się szybko w kopcach i przechowalniach, gdyż zdrowe korzenie zakażają się przy zetknięciu z chorymi.

Jest to pospolita choroba grzybowa, która może powodować duże szkody, zwłaszcza przy przechowywaniu buraków w kopcach. Na powierzchni korzeni buraka pojawia się początkowo białawy, a następnie szary, pylący nalot. Porażone tkanki brunatnieją i ulegają mokrej zgniliźnie, która szybko obejmuje cały korzeń. Zapobieganie chorobom buraka podczas przechowywania. W czasie zbioru buraka ćwikłowego i pastewnego głowy i ogony korzeni należy obcinać ostrym nożem, aby powierzchnia cięcia była gładka i szybciej się zabliźniała. Obcięte ogony należy usuwać z…