Wołek zbożowy

Jest to chrząszcz długości 2—5 mm, wysmukły, barwy prawie czarnej, głową wydłużoną w kształcie ryjka z mocnym gryzącym aparatem gębowym. Na twardych pokrywach znajdują się drobne zagłębienia układające się w podłużne rowki. Larwa jest beznoga, biała, miękka, długości 2—3 mm. Samica składa po jednym jaju do otworka wydrążonego w ziarnie zbóż (jęczmień nagi, pszenica, żyto, owies nagi i owies niełuskany), za pomocą ryjka. Jedna samica składa przeciętnie 150 jaj. Larwa żeruje wewnątrz ziarna, wygryzając w nim kulistą komorę. Zaatakowane ziarno niczym nie różni się od zdrowego. Larwa przepoczwarcza się w ziarnie, z którego chrząszcz wydostaje się przez wygryziony otworek. Otworki te pozwalają stwierdzić obecność wołka. Chrząszcze, oprócz ziarna, zjadają kaszę, ryż, płatki owsiane, otręby, mąkę, makaron, migdały itp. Nie żerują na grochu i nasionach oleistych. W ogrzewanych magazynach szkodnik rozwija się przez cały rok, dając wiele pokoleń. W temperaturze 0°C chrząszcze giną po mniej więcej 67 dniach, larwy — po 30 dniach, a jaja — po 19 dniach. W temperaturze przekraczającej 35°C wszystkie chrząszcze giną już po 13 dniach.