Pchełki
Chrząszcze pchełki czarnej mają ciało długości 2—2,5 mm, płaskie, jednolicie czarne. Larwy są brunatnobiałe z ciemnymi plamkami na grzbiecie, z 3 parami nóg. Pchełki pojawiają się już na wschodach lub na wysadzonej w pole rozsadzie warzyw kapustnych i rzepowatych, ale także gorczycy, rzepaku i rzepiku ozimych i jarych i innych. Charakterystyczne dla wszystkich gatunków są tylne nogi o udach bardzo silnych i zgrubiałych, umożliwiających wykonywanie dalekich skoków. Chrząszcze pchełki czarnonogiej mają ciało długości 2—2,5 mm, seledynowoniebieskie lub metalicznie zielone. Chrząszcz pchełki falistosmugiej, długości 2 mm, barwy czarnej, ma na każdej pokrywie wąski, falisty, żółty pasek w środku zwężony. Larwy są brudnobiałe, smukłe, długości 5—6 mm, z kolcem na końcu odwłoka. Chrząszcze pchełki smużkowatej, długości 2,5—3 mm, mają pokrywy czarne z zielonym połyskiem i żółtym paskiem, niemal prostym i jednakowej grubości. Larwy są żółtawe z ciemnymi plamkami, czarną głową i 3 parami czarnych nóg. Rozwój wszystkich gatunków pchełek jest podobny. Zimują chrząszcze w ściółce, pod liśćmi, pod zeschłą trawą lub w wierzchniej warstwie gleby. Wczesną wiosną opuszczają kryjówki i żywią się liśćmi różnych gatunków chwastów z rodziny krzyżowych. Po wzejściu roślin uprawnych pchełki przenoszą się na ich plantacje i wygryzają w liścieniach oraz liściach okrągłe otworki o średnicy 0,5—1 mm. Zagrożenie jest szczególnie duże podczas suchej, słonecznej pogody, uszkodzone tkanki szybko tracą wodę, liście zasychają, a nierzadko zamierają całe rośliny. Z wymienionych gatunków tylko pchełka smużkowana składa jaja na liściach, pozostałe — do wierzchniej warstwy gleby. Larwy żerują na korzeniach roślin krzyżowych, nie wyrządzając większych szkód. Przepoczwarczają się w glebie. Larwy pchełki smużkowanej żerują w liściach, drążąc nieregularne chodniki. Młode chrząszcze pojawiają się w końcu czerwca. Żywią się liśćmi nasienników oraz późnych odmian roślin krzyżowych. Na zimowanie schodzą w końcu lata. Zapobieganie i zwalczanie. Przed siewem zaprawiać nasiona preparatem Oftanoi T w dawce 40 g/kg nasion. W razie liczniejszego wystąpienia chrząszczy na rozsadniku i po wysadzeniu rozsady do gruntu stosuje się opryskiwanie jednym z następujących preparatów: Karbatox zawiesinowy 75 (1,5 kg/ha), Basudin 25 EC, Unden 50 WP i Nexion EC 40 (wszystkie w dawce 0,6 l/ha) lub Owadofos płynny 50 (1 l/ha) albo Zolone 35 EC (1,2 l/ha) lub Zolone 30 WP (1,2 kg/ha), lub Propotox M płynny (3 l/ha) czy Sadofos płynny 30 (2,4 l/ha), a także Gardona 24 EC (1,5 l/ha), Cymbusz 10 EC (0,24 l/ha), Ripcord 10 EC (0,3 l/ha) czy Fastac 10 EC (0,15 l/ha).