Pchełka chrzanowa

Jest to chrząszcz długości 2,8—3,5 mm, owalny, barwy czarnej, na pokrywach skrzydłowych ma bardzo szerokie, żółtawe pasy, golenie i stopy żółte. Jajo długości 0,5—0,8 mm, kształtu cylindrycznego, barwy jasnożółtej. Larwa białawokremowa, głowa i tarczka brązowa, ciało długości około 4,5 mm. Zimują chrząszcze w ściółce zadrzewień śródpolnych, w darni traw itp. kryjówkach. Na roślinach żywicielskich, tj. na chrzanie dziko rosnącym i uprawnym, chrząszcze występują już niekiedy od końca kwietnia. Samice składają jaja na liściach, z których po kilku dniach wylęgają się larwy. Zerują w ogonkach liściowych, wyżerając ich wnętrze. Dojrzałe larwy opuszczają swoje żerowiska i przepoczwarzają się w glebie. Jeszcze tego samego roku pojawiają się młode chrząszcze. Po krótkim okresie żerowania schodzi do leż zimowych. W Polsce następuje rozwój jednego pełnego pokolenia szkodnika. Pchełka chrzanowa zaliczana jest do groźniejszych szkodników chrzanu. Na ogół rzadko jednak występuje masowo na większych obszarach kraju. Zwalczanie. W rejonach, w których chrzan jest silniej uszkadzany przez pchełkę trzeba ją zwalczać preparatami owadobójczymi, opryskując zarówno chrzan w uprawie polowej, jak i dziko rosnący. Zaleca się następujące preparaty: Owadofos płynny 50, Metation E-50 (oba w dawce 1 l/ha), Gardona 24 EC (1,8 l/ha), Foschlor płynny 25 (2,5 l/ha), Winylofos płynny 50 (0,6 l/ha) lub Decis 2,5 EC (0,3 l/ha). Zabiegi wykonać w momencie nalotu chrząszczy i składania jaj.