Ploniarka zbożówka

Ploniarka jest małą (około 2 mm), czarną muchówką. Szkody wyrządzają białe, pozbawione nóg larwy. Zimuje larwa ukryta wewnątrz roślin zbóż ozimych i traw, u podstawy źdźbła. Przepoczwarcza się w marcu lub kwietniu. W końcu kwietnia lub w maju wylatują owady dorosłe. Samice składają jaja pojedynczo na górnej stronie liści zbóż będących w fazie 2—3 listków lub na pędach bocznych starszych roślin. Larwy tego pokolenia wgryzają się pod pochwę liściową i żerują u podstawy liścia sercowego. Roślina wcześnie zaatakowana przez kilka larw usycha. Słabo uszkodzone rośliny dają pędy boczne i grubieją u podstawy cebułkowato. Larwy drugiego pokolenia występują w lecie i atakują kłoski zbóż, przede wszystkim owsa, żerując w wiechach i w niedojrzałym ziarnie. Roślina zaatakowana przez ploniarkę ma wzrost zahamowany, a ziarno jest niedorozwinięte („chude”). Muchówki trzeciego pokolenia składają jaja na młodych oziminach. Larwy żerują w pędach, podobnie jak larwy pokolenia wiosennego, i tam zimują. Zapobieganie i zwalczanie. W rejonach licznego występowania ploniarki zbożówki należy siać żyto ozime między 15 a 25 września, pszenicę — między 20 a 30 września, zboża jare możliwie najwcześniej. Konieczna jest wczesna podorywka umożliwiająca kiełkowanie osypanych ziarn, co pozwala zniszczyć samosiewy z larwami za pomocą głębokiej orki przed- zimowej. Nawożenie pogłówne zbóż nawozami azotowymi zwiększa krzewienie i zmniejsza porażenie źdźbeł. W latach masowego wystąpienia szkodnika można stosować środki chemiczne. Zabiegi wykonuje się podczas nalotu muchówek na najwcześniejsze zasiewy jesienne, a wiosną, gdy rośliny są we wczesnej fazie rozwoju. Do opryskiwania stosuje się Owadofos płynny 50 (1 1/ha) lub Metation E-50 (1 l/ha), do opylania — Owadofos pylisty 5 (20 kg/ha). Można także zaprawiać ziarno Zaprawą nasienną GT (250 g/100 kg ziarna).