Czerwona plamistość liści truskawki

Ta choroba grzybowa występuje na ogół w niewielkim nasileniu. Jedynie w niektórych latach i lokalnie szkodliwość jej może być większa. Objawy porażenia w postaci karminowoczerwonych, później fioletowoczerwonych plam o średnicy kilku milimetrów, często zlewających się, występują głównie na liściach. Porażeniu ulegają również ogonki liściowe, szypułki owocowe i rozłogi. Tkanki liścia w obrębie plam ulegają z czasem nekrozie i stają się szarobrunatne (nigdy szarobiałe jak w przypadku białej plamistości liści truskawki). Stosunkowo wcześnie i silnie porażone liście żółkną, zasychają i zamierają, co wpływa niekorzystnie na wysokość i jakość plonu. Ogonki liściowe i szypułki owocowe często łamią się w miejscu porażonym. Grzyb zimuje na liściach. Zapobieganie i zwalczanie. Z zabiegów agrotechnicznych zasadnicze znaczenie mają: wczesnowiosenne wygrabianie i palenie porażonych, obumarłych liści oraz odchwaszczanie plantacji. Zabiegi chemiczne stosuje się 3—4-krotnie, co 10—14 dni, od początku maja do drugiej połowy czerwca. Zalecane preparaty oraz stężenia są identyczne jak przy zwalczaniu białej plamistości liści truskawki. Na plantacjach owocujących należy bezwzględnie przestrzegać obowiązujących okresów karencji.