Szara pleśń na truskawce

Ta choroba grzybowa powoduje duże szkody zwłaszcza wówczas, gdy w okresie kwitnienia i owocowania truskawek padają często deszcze. Obniżka plonu może przekraczać 50%. Objawy chorobowe występują na pąkach kwiatowych, kwiatach, zawiązkach owocowych i owocach, rzadziej porażone bywają liście i rozłogi. Pąki kwiatowe i kwiaty brunatnieją i szybko obumierają. Na zawiązkach owocowych pojawiają się brunatne plamy, szybko się powiększające i obejmujące cały zawiązek, który gnije. W warunkach dużej wilgotności (deszcze, rosy) obumarłe części roślin pokrywają się puszystym, szarym nalotem. Tkanka dojrzewających i dojrzałych owoców mięknie i gnije. Podczas pogody deszczowej gnijące owoce rozpadają się i pokrywają szarym nalotem. Owoce mogą gnić dopiero podczas transportu w wyniku przegrzania i nadmiernego zawilgocenia. Niekiedy w okresie nadmiernych opadów na liściach i rozłogach truskawek pojawiają się nekrotyczne, brunatne plamy. Grzyb zimuje w resztkach porażonych roślin i ściółce. Zapobieganie i zwalczanie. Ważną rolę w zwalczaniu szarej pleśni na truskawce odgrywają zarówno zabiegi agrotechniczne, jak i chemiczne. Z zabiegów agrotechnicznych wymienić należy: niedopuszczanie do zbytniego zagęszczenia roślin, częste odchwaszczanie, usuwanie wiosną przed rozpoczęciem wegetacji martwych szczątków’ roślin, niestosowanie zbyt wysokich dawek nawozów azotowych, ściółkowanie międzyrzędzi słomą. Zabiegi chemiczne polegają na opryskiwaniu plantacji na początku kwitnienia i na początku pełni kwitnienia, a w latach deszczowych jeszcze pod koniec pełni kwitnienia. Zalecane preparaty: Euparen (5,0 kg/ha), Ronilan (2,0 kg/ha), Sumilex (2,0 kg/ha), Rowral (2,0 kg/ha), Sadopłon 75 (7,5 kg/ha). Sadoplon 75 stosuje się wyłącznie na początku kwitnienia. Na 1 ha plantacji należy zużyć 2500 l cieczy roboczej. Saproi (3,75 l/ha) można stosować tylko w matecznikach