Bielik, czyli biała rdza krzyżowych

Jest to choroba grzybowa występująca na wielu gatunkach roślin z rodziny krzyżowych, jednak największe szkody wyrządza na plantacjach chrzanu. Objawy porażenia występują na liściach. Na ich górnej stronie wykształcają się wpierw jasnozielone, później czerwonawe, nieco wzniesione, dość duże plamy (często o średnicy powyżej 1 cm). Na dolnej stronie liści, w miejscu plam, występują białe, błyszczące pęcherzykowate wzniesienia, z których po pęknięciu wysypują się masowo białe zarodniki grzyba. Przy silnym porażeniu całe blaszki liściowe pokrywają się plamami, a ich dolna strona jest prawie zupełnie biała. Silnie porażone liście przedwcześnie zamierają i zasychają, co znacznie obniża plon korzeni. Plantacje zlokalizowane na terenach niżej położonych i wilgotnych są bardziej zagrożone przez białą rdzę krzyżowych, również częste deszcze i rosy sprzyjają rozprzestrzenianiu się choroby. Zapobieganie i zwalczanie. Na plantacjach produkcyjnych chrzanu zaleca się zabiegi chemiczne. Opryskiwanie należy rozpocząć w momencie wystąpienia pierwszych objawów choroby na liściach. Zabiegi powtarzać, w miarę potrzeby, co 10—14 dni. Stosuje się następujące preparaty: Cynkotox (1,8 kg/ha), Dithane M-45 (1,2 kg/ha) lub Penncozeb 80 WP (1,2 kg/ha). Opryskiwać z dodatkiem środka zwiększającego przyczepność cieczy, np. Citowett (25 ml/100 1 cieczy) lub Sandovit koncentrat (10-15 ml/100 l) lub Iorowit (35—50 ml/100 l).