Inne tematy

Jest to choroba grzybowa, występująca nie tylko na koniczynie czerwonej i białej oraz lucernie, lecz również na grochu, łubinie, wyce, bobiku, seradeli i esparcecie. Liście i łodygi porażonych roślin więdną, żółkną i zasychają, począwszy od najmłodszych ku starszym, korzenie brunatnieją i gniją. Na plantacjach łubinu żółtego choroba ta występuje w dużym nasileniu, porażając ponad 50% roślin. Na polu obserwuje się zawsze ogniska porażonych roślin, co świadczy o stopniowym rozprzestrzenianiu się choroby z pierwotnych źródeł infekcji….

Jest to groźny szkodnik chmielu. Dorosła mszyca ma 2 mm długości, barwę jasnozieloną, larwy są mniejsze, jaśniejsze. Jaja tej mszycy zimują na śliwie domowej, lubaszce i tarninie. Z jaj wylęgają się samice, które zapoczątkowują rozwój kilku pokoleń. Na początku czerwca pojawiają się mszyce uskrzydlone, które przenoszą się na chmiel. Na chmielu szkodnik może rozwijać się do jesieni (do 10 pokoleń mszyc bezskrzydlowych), kiedy rodzą się mszyce uskrzydlone przelatujące na śliwy i tarninę, gdzie składają jaja….

Chrząszcz, długości 2—3 mm, ma zabarwienie metalicznie zielonobrązowe z żółtą plamką na końcu pokryw. Larwa jest wydłużona, biaława, z trzema parami nóg. Zimują chrząszcze w glebie lub pod ściółką liściastą. Wczesną wiosną w ciepłe, słoneczne dni wychodzą z kryjówek zimowych i żerują najpierw na pokrzywach, następnie na chmielu, a później na konopiach, wygryzając otworki w liściach. W razie liczniejszego występowania pchełki wzrost roślin jest zahamowany. Samice składają jaja w maju — czerwcu do gleby. Po…

Jest dość często spotykaną, zwłaszcza w chmielnikach starszych, chorobą wirusopodobną. Chore rośliny mają duże, ciemnozielone liście na krótkich ogonkach ustawionych prawie poziomo. Liście są skędzierzawione i tak zagęszczone, że łodyga jest prawie niewidoczna. Pędy główne są grubsze niż u roślin zdrowych, a pędy boczne przeważnie skrócone. Następuje skrócenie pędów kwiatowych, „szyszki” są mniejsze, niedostatecznie zamknięte. Chore rośliny dają niskie plony, o małej wartości technologicznej. Zapobieganie i zwalczanie. Choroba rozprzestrzeniana jest przez materiał sadzonkowy, toteż prowadzenie…

Ta choroba wirusopodobna znana jest również pod nazwą kędzierzawki chmielu. Chore rośliny bardzo słabo plonują i przedwcześnie zamierają. Objawy choroby są następujące. W połowie czerwca obserwuje się chlorozę wierzchołków liści, ich brzegi zawijają się ku górze. Liście stają się sztywne i kruche. Liście starsze żółkną, brunatnieją i opadają. Chore rośliny wydają cienkie pędy (główne i boczne), barwy bladozielonej. Zapobieganie i zwalczanie. Chorobę tę zwalcza się stosując nawożenie lub opryskiwanie roślin chmielu związkami magnezu i cynku,…

Już w czerwcu na liściach chmielu powstają jasne plamy, pokrywające się następnie mączystym nalotem. W miarę rozwoju tej choroby grzybowej nalot staje się coraz obfitszy, pokrywa również ogonki liściowe, wierzchołki pędów i „szyszki” chmielu. Później nalot przybiera barwę szarą, a następnie żółtobrunatną. Porażone pędy są zahamowane we wzroście, a ich liście zamierają i zasychają, „szyszki” brunatnieją i tracą wartość technologiczną. Rozwojowi choroby sprzyja ciepła i wilgotna pogoda. Odmiany uprawne chmielu różnią się podatnością na mączniak…

Ta choroba grzybowa występuje we wszystkich rejonach uprawy chmielu, zmniejszając plon i pogarszając jego jakość. Objawy chorobowe są następujące. Wiosną niektóre pędy wyrastające z karp są znacznie krótsze i grubsze od normalnych, mają zabarwienie bladozielone i gęste ulistnienie. Na dolnej stronie ich liści występuje obfity, szary lub jasnobrunatny nalot. Są to tzw. pędy kłosowate, które stanowią źródło zakażenia dla liści i „szyszek” na zdrowych pędach chmielu. Na liściach starszych, normalnie rozwiniętych pędów pojawiają się nieco…

Zapobieganie i zwalczanie. Plantacje opryskuje się po nalocie pierwszych mszyc jednym z następujących preparatów: Anthio (0,1—0,2%), Bi 58 EC (0,13%). Ekatin 25 (0,1%), Fekama dichlorvos 50 (0,1%), Metation E 50 (0,15%), Owadofos płynny 50 (0,15%), Pirimor 50 DP (0,05—0,1%), Sadofos płynny 30 (0,3—0,4%), Winylofos płynny 30 (0,5%), Furadan 5 G stosuje się w postaci granulatu w ilości 25—30 kg/ha lub 1 g pod 1 roślinę.

Wciornastek tytoniowiec występuje w Polsce powszechnie, jednak w umiarkowanym nasileniu. Jest to bardzo mały owad, długości 0,7—1,0 mm, barwy brunatnej, z wąskimi skrzydłami. Larwy są bez- skrzydłe, jasnożółte. Owady dorosłe i larwy żerują na dolnej stronie liści, z których wysysają soki. Nakłucia znajdują się najczęściej przy nerwach. W miejscach nakłuć tkanka zamiera, a na miejsce wysysanych soków wchodzi do komórek powietrze, wskutek czego tworzą się dobrze widoczne białe, podłużne, małe paski. Jeżeli na liściu żeruje…

Nekroza nerwów tytoniu występuje dość pospolicie. Objawy chorobowe można zaobserwować około połowy lipca, początkowo w postaci rozjaśnienia nerwów liści. Później następuje zbrunatnienie nerwów i ich nekroza, a często również zbrunatnienie i zasychanie blaszek liściowych. Blaszki liściowe kurczą się i charakterystycznie wyginają ku dołowi. Porażone rośliny słabo rosną i mają blade ulistnienie. Plantacja tytoniu może zostać w ciągu krótkiego czasu całkowicie opanowana przez tę wirozę, co wpływa bardzo ujemnie na wysokość i wartość techniczną plonu. Mozaika…