Czarna zgorzel maku

Mak porażany jest przez tę chorobę grzybową we wszystkich fazach rozwoju. W razie silnego porażenia obniżka plonu nasion może sięgać 50—70%. Objawem porażenia wschodów jest przewężenie, ciemnienie i zasychanie szyjki korzeniowej, co powoduje przewracanie się i zamieranie roślin. Na porażonym maku w fazie rozetki obserwuje się najpierw żółknięcie liści, następnie wzdłuż głównego i bocznych nerwów pojawiają się kanciaste, brunatnofio- letowe plamy ograniczone nerwami, korzenie brunatnieją. W większości przypadków rośliny przedwcześnie zamierają. Liście starszych roślin (w fazie wykształcania łodygi, kwitnienia i późniejszych) żółkną i pokrywają się nieregularnymi, brunatnofioletowymi plamami ograniczonymi unerwieniem. Plamy na łodygach są ciemniejsze, nieco wgłębione i mogą przybierać postać smug. Obserwuje się także zbrunatnienie korzeni i poczernienie przy korzeniowej części łodygi oraz zniekształcenie i pociemnienie pąków kwiatowych, które się nie rozwijają, oraz makówek. Często spotykana jest również czarna plamistość makówek. Silnie porażone rośliny nie wykształcają nasion, a nasiona roślin, słabiej porażonych są porażone przez grzyb. Zapobieganie i zwalczanie. Należy wysiewać nasiona pochodzące ze zdrowej plantacji i zaprawione Zaprawą nasienną T (6 g/kg nasion), Dithane M-45 (3 g/kg) lub Zaprawą nasienną T zawiesinową (4 g/kg). Zaleca się stosować co najmniej 3-letnią przerwę w uprawie maku na tym samym polu i niszczyć resztki roślin po zbiorze. Mak wsiewany w inną roślinę jest mniej porażany od uprawianego w czystym siewie.