Mączniak rzekomy buraka
Ta choroba grzybowa występuje dość powszechnie na plantacjach przemysłowych i nasiennych buraków cukrowych. W większym nasileniu notowana jest w latach o pogodzie deszczowej i chłodnej. Pierwsze objawy chorobowe na nasiennikach buraków występują najczęściej już w maju (niekiedy nawet wcześniej), na przemysłowych zwykle nieco później — w lipcu. Porażeniu ulegają najpierw środkowe („sercowe”) liście, które marszczą się i grubieją, a niekiedy ulegają skędzierzawieniu. Ich brzegi najczęściej podwijają się ku górze. Ponadto liście przybierają barwę ceglastą z szarym odcieniem, mają skrócone ogonki liściowe, są bardzo kruche i łamliwe. Na dolnej stronie liści występuje jasnoszarawy lub szarofioletowy, obfity nalot. Wcześnie i silnie porażone rośliny zamierają. Na plantacjach nasiennych porażeniu ulegają wierzchołki pędów oraz wszystkie organy kwiatowe. Pędy są zniekształcone, pokryte nalotem i wydają dużą ilość drobnych listków. Zapobieganie i zwalczanie. Resztki roślin po zbiorze, zwłaszcza na tych plantacjach, gdzie wystąpił mączniak rzekomy buraka, należy głęboko przyorać, aby zniszczyć zimujące na nich przetrwalniki grzyba. Do siewu należy używać wyłącznie nasion zaprawionych (plantatorzy buraków cukrowych otrzymują nasiona zaprawione). Nie należy zakładać plantacji nasiennych w sąsiedztwie plantacji przemysłowych; niezbędne jest zachowanie przepisowej izolacji przestrzennej. Buraki przeznaczone na sadzonki należy lustrować co 5—10 dni, a pojedyncze chore rośliny usuwać, liście ich zniszczyć, a korzenie przeznaczyć na paszę. Opryskiwanie przeprowadza się na ogół tylko na plantacjach nasiennych podczas wilgotnej i chłodnej pogody, sprzyjającej rozwojowi choroby, oraz w rejonach stałego zagrożenia (np. w rejonach nadmorskich). Opryskiwanie rozpoczyna się w momencie wystąpienia pierwszych objawów porażenia i powtarza, w miarę potrzeby, co 7—10 dni. Zalecane są następujące preparaty: Cynkomiedzian (3 kg/ha), Cynkotox (3 kg/ha), Miedzian 50 (5 kg/ha) lub Dithane M-45 (2—3 kg/ha). Opryskiwać z dodatkiem środka powierzchniowo czynnego, np. Citowett (0,025%) lub Sandovit koncentrat (0,015%) czy Iorowit (0,035%).