Chowacz szczypiorak

Jest to mały chrząszcz, długości około 4 mm, ciemnoszary, z białą smugą wzdłuż wewnętrznego brzegu pokryw, z głową wyciągniętą w długi, cienki ryjek. Beznogie larwy, długości do 7 mm, są zielonkawożółte z brunatną głową. Zimują chrząszcze w wierzchniej warstwie gleby, pod resztkami roślin, w zeschniętej trawie itp. Na plantacjach roślin cebulowych pojawiają się wiosną, zwykle w kwietniu. Początkowo żerują na liściach nasienników cebuli, szczypiorku, a następnie cebuli z siewu, wygryzając szereg okrągłych otworków, ułożonych pionowym rzędem. Stanowią zwykle największe zagrożenie dla młodych siewek. Samice składają jaja do wnętrza szczypioru przez otwór zrobiony ryjkiem. Larwy zeskrobują całkowicie miękisz. Miejsca żerowania larw widoczne są w postaci jasnych, podłużnych smug. Larwy przepoczwarczają się w glebie w kokonie. W lipcu pojawiają się młode chrząszcze, ale ich szkodliwość jest niewielka, zwłaszcza że żerują bardzo krótko. Zapobieganie i zwalczanie. Szczególnej ochrony wymagają młode rośliny cebuli i czosnku. W rejonach, w których szkodnik występuje corocznie w dużych ilościach, należy opryskać rośliny w fazie 3—4 liści jednym z następujących preparatów: Gardona 24 EC (1,8 l/ha), Decis 2,5 EC (0,3 l/ha), Metox płynny 30 (3,6 l/ha), Owadofos płynny 50 (0,9 l/ha) lub Basudin 25 EC (1 l/ha). Dodawać środki zwiększające przyczepność cieczy.