Amerykański mączniak agrestu

Ta choroba grzybowa poraża agrest, ale w ostatnich latach coraz powszechniej porzeczkę czarną. Występuje we wszystkich rejonach uprawy agrestu i porzeczki czarnej, w niektórych latach w bardzo dużym nasileniu. Porażone pędy i liście (u agrestu najczęściej również owoce) pokrywają się charakterystycznym mączystym, białym nalotem, który stopniowo ciemnieje i brunatnieje, tworząc wojłokowatą, zbitą warstwę. Porażone pędy nie rosną, wierzchołki ich zamierają. Szczególnie szkodliwe jest porażenie porzeczki czarnej. Jej krzewy są wyraźnie zahamowane we wzroście, pędy i liście zamierają, a owocowanie jest słabe. Grzyb zimuje na pędach. Zapobieganie i zwalczanie. Zaleca się kompleksowe stosowanie metod agrotechnicznych i chemicznych. Z metod agrotechnicznych wymienić należy: zakładanie plantacji na terenie otwartym i przewiewnym, regularne prześwietlanie krzewów, wiosenne wycinanie porażonych pędów agrestu i porzeczki w celu ograniczenia źródeł choroby. Na plantacjach agrestu zaleca się rozpocząć zabiegi chemiczne od wczesnowiosennego opryskania krzewów Krezotolem sodowym 50 (15 kg/ha). Następne opryskiwanie wykonuje się tuż po kwitnieniu, a ostatnie zabiegi (2—3) po zbiorze owoców. Program opryskiwań porzeczki czarnej przewiduje następujące terminy zabiegów: bezpośrednio przed kwitnieniem, pod koniec kwitnienia, dwukrotnie po kwitnieniu co 7—10 dni oraz 1—2 razy po zbiorze owoców. W okresie wegetacji porzeczki czarnej i agrestu stosuje się jeden z następujących preparatów: Afugan 30 EC (0,6 l/ha), Karathane FN-57 (2,25 kg/ha), Morestan (1,5 kg/ha), Topsin M (0,75—1,5 kg/ha) (stężenie wyższe stosuje się w razie dużego nasilenia choroby) i Saprol (2,25 l/ha). Preparat Benlate (0,75—1,2 kg/ha) można stosować w szkółkach i na plantacjach matecznych agrestu i porzeczki. Na 1 ha plantacji należy zużyć 1500 1 cieczy roboczej. Preparaty siarkowe (np. Siarkol extra), chociaż skuteczne, nie są zalecane, ponieważ działają szkodliwie na rośliny.