Biała zgnilizna cebuli

Choroba pochodzenia grzybowego. Poraża oprócz cebuli także por i czosnek. Rośliny te mogą być porażane we wszystkich fazach rozwojowych. W razie porażenia siewek mogą wystąpić objawy zgorzeli. U nieco starszych roślin obserwuje się stopniowe żółknięcie i zasychanie liści, począwszy od wierzchołków. Po pewnym okresie porażone rośliny całkowicie zamierają. Korzenie chorych roślin i piętki cebul pokrywają się stopniowo dość gęstym, mączystym nalotem grzybni, który to nalot obejmuje w końcu całe cebule! Na białej grzybni wykształcają się, początkowo jaśniejsze, później prawie czarne grudki, średnicy około 0,5 mm. Są to przetrwałniki grzyba — sklerocja. Z gnijącymi cebulami dostają się one do gleby, zakażając ją na wiele lat. Choroba rozprzestrzenia się w okresie wegetacji za pomocą sklerocji lub fragmentów grzybni. Zapobieganie i zwalczanie. Należy stosować 3—4-letnią przerwę w uprawie cebuli, pora i czosnku na tym samym polu. Na polach, na których choroba wystąpiła w dużym nasileniu, przerwa w uprawie wymienionych roślin powinna być jeszcze dłuższa (5—6 lat). W okresie wegetacji należy usuwać z plantacji i niszczyć porażone rośliny, jak również resztki po zbiorze. Unikać uprawy cebuli, pora i czosnku na glebach zbyt wilgotnych, ciężkich, o pH niższym od 6,5. Nie wysadzać cebuli lub dymki pochodzących z porażonych plantacji. Zalecane jest 12 Poradnik ochrony roślin chemiczne zaprawianie nasion przed siewem oraz cebuli wysadko- wej i dymki przed sadzeniem w grunt. Nasiona zaprawia się Zaprawą Funaben T (5 g/kg nasion) z dodatkiem Topsinu M (10—20 g/kg). Cebulę dymkę i wysadki można zaprawiać na sucho lub na mokro w terminie do 2 dni przed sadzeniem, stosując Zaprawę Funaben T (na sucho: w dawce 4—6 g/kg cebuli; na mokro: moczyć przez 10 minut w roztworze preparatu o stężeniu 0,4%).