Mączniak prawdziwy chmielu

Już w czerwcu na liściach chmielu powstają jasne plamy, pokrywające się następnie mączystym nalotem. W miarę rozwoju tej choroby grzybowej nalot staje się coraz obfitszy, pokrywa również ogonki liściowe, wierzchołki pędów i „szyszki” chmielu. Później nalot przybiera barwę szarą, a następnie żółtobrunatną. Porażone pędy są zahamowane we wzroście, a ich liście zamierają i zasychają, „szyszki” brunatnieją i tracą wartość technologiczną. Rozwojowi choroby sprzyja ciepła i wilgotna pogoda. Odmiany uprawne chmielu różnią się podatnością na mączniak prawdziwy. Zapobieganie i zwalczanie. Należy niszczyć dziki chmiel w sąsiedztwie plantacji towarowych. Zalecane jest opryskiwanie plantacji preparatem Siarkol extra (400 g/100 l wody). Na 1 ha plantacji należy zużyć od 1500 do 2500 litrów cieczy użytkowej. Opryskiwania należy rozpocząć z chwilą wystąpienia pierwszych objawów chorobowych lub już na początku czerwca, aby nie dopuścić do zakażeń. Zabieg powtórzyć „na szyszkę” lub dwukrotnie w odstępach 2—3 tygodniowych, jeśli spodziewany jest silny rozwój choroby. Siarkolem extra nie należy opryskiwać roślin w temperaturze powyżej 25°C ze względu na niebezpieczeństwo ich poparzenia. Dużą skuteczność w zwalczaniu mączniaka prawdziwego chmielu wykazuje preparat Afugan 30 EC (w dawce 1,5—2,5 l/ha) stosowany w podanych wyżej terminach.