Antraknoza fasoli

Jest to choroba grzybowa występująca powszechnie, a w niektórych latach i rejonach kraju w bardzo dużym nasileniu. Na rozwijających się z porażonych nasion kiełkach fasoli widoczne są czerwonawe lub różowe plamki. Na części podliścieniowej młodych siewek powstają brunatne, wgłębione plamy. Na liściach występują, przeważnie wzdłuż nerwów, zbrunatnienia i nekrozy, na łodygach i ogonkach liściowych — brunatne, zagłębione smugi. Na powierzchni strąków powstają brunatne lub czerwonobrunatne, lekko wgłębione, okrągłe lub wydłużone plamy z wyraźnie zaznaczonym brzegiem. Plamy te często zlewają się. Przy silnym porażeniu tkanka strąka w miejscu plam ulega zniszczeniu, a wówczas na powierzchni nasion pojawiają się ciemnobrunatne, lekko wgłębione plamy. Rozwojowi antraknozy fasoli sprzyja wysoka wilgotność powietrza wywołana długotrwałymi deszczami oraz obfitymi rosami. W tych warunkach plamy pokrywają się różowoceglastym nalotem — zarodnikami grzyba. Na rok następny grzyb przenosi się za pośrednictwem porażonych nasion. Zapobieganie i zwalczanie. Należy siać nasiona pochodzące ze zdrowych plantacji i zaprawione jednym z następujących preparatów: Zaprawa nasienna T (3 g/kg nasion) lub Nexion L (6 g/kg) lub Zaprawa Funaben T (2 g/kg). Nasiona można również zaprawiać termicznie, zanurzając je na 13 godzin do wody o temperaturze 15—20°C, a następnie na 25 minut do wody o temperaturze 46°C. Fasolę wysiewać na terenie przewiewnym i nie za gęsto. Usuwać z plantacji pierwsze chore rośliny. Obficiej nawozić potasem i fosforem, aby zwiększyć odporność fasoli. Z chwilą zaobserwowania pierwszych objawów antraknozy opryskać plantację (dwukrotnie co 10 dni) oraz ponownie w okresie formowania się strąków (dwukrotnie co 7—10 dni). Zalecane preparaty to: Penncozeb 80 WP (1,2 kg/ha), Miedzian 50 (3 kg/ha), Dithane M-45 lub Kaptan zawiesinowy 50 (oba w dawce 1,2 kg/ha).