Pomrowik polny

Należy do ślimaków nagich (bez muszli). Długość jego ciała wynosi około 5 cm. Zimują zarówno stare, jak i młode osobniki. Pomrowik składa jaja do gleby w złożach po 20—30 sztuk, w pobliżu szyjki korzeniowej roślin. W dzień ślimaki kryją się pod kamieniami, w trawie i w innych miejscach zacienionych i wilgotnych. Żerują zwykle po zachodzie słońca przez całą noc, lecz również w dni chłodne, chmurne i dżdżyste. Na polach, gdzie występują ślimaki, widać w ciągu całego okresu wegetacyjnego rośliny o wygryzionych liściach z lśniącymi smugami zaschłego śluzu. Ze względu na miękkie i nagie ciało pomrowik jest bardzo wrażliwy na suszę, wysoką temperaturę, bezpośrednie działanie słońca oraz wszelkie substancje parzące, co ułatwia zwalczanie tego szkodnika. Zapobieganie i zwalczanie. W razie masowego wystąpienia szkodnika należy opylić pole wapnem palonym pylistym lub kainitem pylistym w dawce 400 kg/ ha. Zabieg wykonuje się wieczorem, dwukrotnie w odstępach godzinnych, stosując każdorazowo połowę zalecanej dawki. Zalecane są także preparaty: Pużomor (100 kg/ha), Mesurol Schneckenkorn (3—5 kg/ha lub 3—5 g/m2) lub Delicia Schnecken Ex (6—7 kg/ha lub 6—7 g/10 m2). Po zauważeniu ślimaków posypuje się preparatem glebę wzdłuż rzędów roślin, najlepiej wieczorem. Nie należy wykonywać zabiegu tuż przed deszczem.