Month: październik 2017

Kanianki są roślinami pasożytniczymi. Mają one cienkie, nitkowate, bezlistne, nie zawierające chlorofilu łodyżki, którymi oplatają łodygi roślin motylkowych. Zaatakowana roślina początkowo żółknie, a następnie więdnie i zamiera. Łodyżki kanianki szybko rosną i przerzucają się z rośliny na roślinę. Jedna kanianka może opanować kilka roślin. Około połowy lata na łodyżkach kanianki pojawiają się bardzo drobne, jasnoróżowe kwiaty zebrane w pęczki, Kanianki wytwarzają drobne nasiona odznaczające się wielką żywotnością, którą zachowują w glebie do 12 lat. Zapobieganie…

Ta choroba grzybowa występuje u nas corocznie i niemal na każdej plantacji, rzadko jednak w większym nasileniu. Objawy chorobowe występują w postaci żółtawych plam na górnej stronie liści lucerny, ograniczonych nerwami. Na dolnej stronie liści w miejscu plam występuje szary, obfity nalot zarodnikowania grzyba. Porażone liście zamierają i zasychają. Rośliny lucerny zakażone na początku okresu wegetacji są blade i mniejsze od zdrowych, ponieważ mają skrócone międzywęźla. Liście ich są również drobniejsze i pokryte, łącznie z…

Jest to choroba grzybowa występująca w Polsce powszechnie, na ogół corocznie i szczególnie groźna dla lucerny. Na liściach porażonych roślin widoczne są liczne, okrągłe plamki o średnicy 1—2 mm i dość wyraźnych zarysach. Plamki te mogą mieć barwę żółtawą, ciemnoczerwoną, purpurową, szarobrunatną lub prawie czarną. Liczniej występują na górnej stronie liści. W miarę rozwoju choroby zaobserwować je można również na ogonkach liściowych, łodygach, a nawet na powierzchni strąków. Silne porażenie powoduje przedwczesne, masowe opadanie liści,…

Jest to choroba grzybowa występująca dość powszechnie w północnych i południowo-wschodnich rejonach kraju. Wyrządza niekiedy duże szkody na plantacjach koniczyny, rzadziej lucerny i esparcety, założonych na glebach ciężkich, gliniastych i podmokłych. Pierwsze objawy porażenia występują jesienią na tegorocznych zasiewach koniczyny w postaci brunatnych, stopniowo powiększających się plam na liściach. Wiosną roku następnego, po ustąpieniu śniegu, objawy są już wyraźne. Na plantacji koniczyny powstają większe lub mniejsze place zbrunatniałych, obumierających roślin z gnijącymi korzeniami. Na szyjce…

Jest to choroba grzybowa, występująca nie tylko na koniczynie czerwonej i białej oraz lucernie, lecz również na grochu, łubinie, wyce, bobiku, seradeli i esparcecie. Liście i łodygi porażonych roślin więdną, żółkną i zasychają, począwszy od najmłodszych ku starszym, korzenie brunatnieją i gniją. Na plantacjach łubinu żółtego choroba ta występuje w dużym nasileniu, porażając ponad 50% roślin. Na polu obserwuje się zawsze ogniska porażonych roślin, co świadczy o stopniowym rozprzestrzenianiu się choroby z pierwotnych źródeł infekcji….

Jest to groźny szkodnik chmielu. Dorosła mszyca ma 2 mm długości, barwę jasnozieloną, larwy są mniejsze, jaśniejsze. Jaja tej mszycy zimują na śliwie domowej, lubaszce i tarninie. Z jaj wylęgają się samice, które zapoczątkowują rozwój kilku pokoleń. Na początku czerwca pojawiają się mszyce uskrzydlone, które przenoszą się na chmiel. Na chmielu szkodnik może rozwijać się do jesieni (do 10 pokoleń mszyc bezskrzydlowych), kiedy rodzą się mszyce uskrzydlone przelatujące na śliwy i tarninę, gdzie składają jaja….

Chrząszcz, długości 2—3 mm, ma zabarwienie metalicznie zielonobrązowe z żółtą plamką na końcu pokryw. Larwa jest wydłużona, biaława, z trzema parami nóg. Zimują chrząszcze w glebie lub pod ściółką liściastą. Wczesną wiosną w ciepłe, słoneczne dni wychodzą z kryjówek zimowych i żerują najpierw na pokrzywach, następnie na chmielu, a później na konopiach, wygryzając otworki w liściach. W razie liczniejszego występowania pchełki wzrost roślin jest zahamowany. Samice składają jaja w maju — czerwcu do gleby. Po…

Jest dość często spotykaną, zwłaszcza w chmielnikach starszych, chorobą wirusopodobną. Chore rośliny mają duże, ciemnozielone liście na krótkich ogonkach ustawionych prawie poziomo. Liście są skędzierzawione i tak zagęszczone, że łodyga jest prawie niewidoczna. Pędy główne są grubsze niż u roślin zdrowych, a pędy boczne przeważnie skrócone. Następuje skrócenie pędów kwiatowych, „szyszki” są mniejsze, niedostatecznie zamknięte. Chore rośliny dają niskie plony, o małej wartości technologicznej. Zapobieganie i zwalczanie. Choroba rozprzestrzeniana jest przez materiał sadzonkowy, toteż prowadzenie…

Ta choroba wirusopodobna znana jest również pod nazwą kędzierzawki chmielu. Chore rośliny bardzo słabo plonują i przedwcześnie zamierają. Objawy choroby są następujące. W połowie czerwca obserwuje się chlorozę wierzchołków liści, ich brzegi zawijają się ku górze. Liście stają się sztywne i kruche. Liście starsze żółkną, brunatnieją i opadają. Chore rośliny wydają cienkie pędy (główne i boczne), barwy bladozielonej. Zapobieganie i zwalczanie. Chorobę tę zwalcza się stosując nawożenie lub opryskiwanie roślin chmielu związkami magnezu i cynku,…

Już w czerwcu na liściach chmielu powstają jasne plamy, pokrywające się następnie mączystym nalotem. W miarę rozwoju tej choroby grzybowej nalot staje się coraz obfitszy, pokrywa również ogonki liściowe, wierzchołki pędów i „szyszki” chmielu. Później nalot przybiera barwę szarą, a następnie żółtobrunatną. Porażone pędy są zahamowane we wzroście, a ich liście zamierają i zasychają, „szyszki” brunatnieją i tracą wartość technologiczną. Rozwojowi choroby sprzyja ciepła i wilgotna pogoda. Odmiany uprawne chmielu różnią się podatnością na mączniak…