Głownia pyłkowa jęczmienia

Ta choroba grzybowa poraża częściej jęczmień jary niż ozimy. Objawy chorobowe są łatwo dostrzegalne w okresie kłoszenia się jęczmienia. Z pochew liściowych wydostają się ciemnobrunatne kłosy, w których każdy kłosek zmieniony jest w ciemnobrunatną masę zarodników pokrytą delikatną, srebrzystoszarą błonką. Błonka ta następnie ulega rozerwaniu, zarodniki wysychają i rozsiewają się. Ze zniszczonego kłosa pozostaję tylko sama osadka. Niekiedy obserwuje się brunatną plamistość oraz brunatnienie końców górnych liści. Rośliny rosną i krzewią się słabiej. Zakażenie następuje w 1—2 tygodnie po kwitnieniu. Grzybnia, która opanowała zarodek w ziarnie, może długo pozostawać żywa i po wysianiu ziarna opanować roślinę. Zapobieganie i zwalczanie. Głownię pyłkową jęczmienia zwalcza się za pomocą termicznego lub chemicznego zaprawiania ziarna. Termiczne zaprawianie polega na zanurzeniu ziarna w wodzie o temperaturze 45°C na 2 godziny. Następnie ziarno trzeba powoli wysuszyć, aby nie obniżyć jego zdolności i energii kiełkowania. Do chemicznego zaprawiania zalecane są te same preparaty i dawki co do zaprawiania jęczmienia przeciwko głowni zwartej. Zaprawiać należy przede wszystkim materiały hodowlane i ich rozmnożenia.